Cięciwa – jaką wybrać? Która najlepsza?
Spis treści:
Strzelectwo od lat cieszy się dużą popularnością. Okazuje się, że strzelanie może stać się ciekawym i wciągającym hobby. Dodatkowo strzelanie z łuku lub kuszy poprawia koncentrację oraz uczy skupienia i cierpliwości. Konstrukcja łuku od kilkudziesięciu tysięcy lat jest praktycznie niezmienna. Składa się z łęczyska, czyli sprężystego ramienia oraz cięciwy, która łączy oba jego końce. To właśnie cięciwa jest ważnym elementem każdego łuku i kuszy. Wpływa na prędkość oraz lot wystrzelonej strzały.
Co to jest cięciwa?
Co to jest cięciwa? Cięciwa jest istotnym elementem budowy łuku i kuszy, bez którego ten sprzęt nie może działać. Za jej pomocą strzelec przenosi energię z ramion na wystrzeliwaną strzałę lub w przypadku kuszy bełt. Jej głównym zadaniem jest nadanie prędkości pociskom.
Konstrukcja łuku i kuszy składa się z dwóch najważniejszych elementów, które odpowiadają za prawidłowe działanie sprzętu. Pierwszą ważną część stanowi łęczysko, czyli pręt wykonany ze sprężynującego materiału, który magazynuje energię z naciągu broni. Do końców łęczyska mocuje się cięciwę, która przekształca energię łęczyska w energię kinetyczną pocisku. Do najstarszych broni, które wykorzystują łęczysko, należy łuk i kusza.
Do popularnych materiałów używanych do budowy łęczyska wykorzystuje się:
- drewno – jest to najczęściej cis, jesion, orzech lub wiąz,
- materiały kompozytowe – drewno, róg,
- stal,
- materiały kompozytowe współczesne – włókno węglowe oraz włókno szklane.
Drugą ważną częścią broni jest wspomniana cięciwa, czyli cienka i nierozciągliwa linka. Musi być na tyle wytrzymała, aby nie pękać w momencie prostowania łęczyska po strzale.
Pociskiem wykorzystywanym do strzelania z kuszy jest bełt. W porównaniu ze strzałą, którą stosuje się w łukach, jest krótszy, cięższy i grubszy. Konstrukcja bełtu jest podobna do budowy strzały, składa się z podobnych elementów, czyli grotu, promienia i lotka. Zasięg oraz prędkość pocisku zależy od kuszy, siły naciągu oraz długości i ciężaru samego bełtu.
Popularne materiały, z których wykonuje się cięciwy
Pierwotnie łuki były wykorzystywane do polowań oraz obrony przed drapieżnikami. Do budowy cięciwy używano dostępne w tym czasie materiały pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Cięciwy wyrabiano z: lnu, konopi, jedwabiu, bawełny, włosia końskiego, jelit zwierzęcych i ścięgien. Obecnie wykonane z tych materiałów cięciwy możemy spotkać w łucznictwie rekonstrukcyjnym i tradycyjnym, których celem jest odtworzenie dawnych metod wytwarzania broni.
We współczesnym łucznictwie i kusznictwie wykorzystuje się cięciwy tworzone z włókien syntetycznych. Największą popularnością cieszą się cięciwy z włókien dakronowych – są wytrzymałe, odporne na uszkodzenia mechaniczne oraz trudne warunki atmosferyczne. Dodatkowo świetnie sprawdzają się w użytkowaniu, a to za sprawą małej rozciągliwości i niedużego oporu ruchu w powietrzu.
Oprócz włókien dakronowych używa się włókien syntetycznych dyneema. Jest to lekkie i mocne włókno o bardzo wysokiej wytrzymałości. Dodatkowo nie absorbuje wilgoci i jest odporne na ścieranie. Oprócz wytwarzania cięciw materiał stosuje się do produkcji lin cumowniczych i holowniczych w przemyśle okrętowym, rękawic ochronnych w przemyśle metalowym, sieci rybackich oraz lin chirurgicznych. Największą zaletą włókien jest niewielka waga i ogromna wytrzymałość.
Kolejnym włóknem wykorzystywanym do tworzenia cięciw jest vectran. Jest to wytrzymałe tworzywo, które zachowuje trwałość w wyższych temperaturach. W celu zwiększenia odporności na ścieranie i wodę włókna pokryto warstwą poliuretanu. Materiał stanowi jedną z warstw skafandrów kosmicznych.
Kevlar jest to polimer, z którego wytwarza się włókna sztuczne cechujące się wysoką wytrzymałością na rozciąganie. Jest ponad pięciokrotnie lżejszy od stali. Oprócz budowy cięciw, włókna wytwarzane z kevlaru stosowane są w kamizelkach kuloodpornych, kaskach, hełmach ochronnych oraz wewnętrznych powłokach nart, rakiet tenisowych i kajakach.
Ostatnim tworzywem używanym do produkcji cięciw jest materiał Fast Flight. Do produkcji tego materiału stosuje się odporne na zużycie włókna HMPE. Cięciwa wykonana z włókien HMPE zwiększa prędkość początkową strzały.
Jak dobrać odpowiednią cięciwę?
Wybierając cięciwę do łuku, należy zwrócić uwagę na kilka parametrów technicznych sprzętu, które mają wpływ na dobór odpowiedniej cięciwy. Po pierwsze istotna jest długość łuku, dlatego należy ją zmierzyć. Pomiaru dokonujemy, mierząc ją od dwóch skrajnych punktów na łęczysku. W tych skrajnych punktach znajdują się wcięcia na cięciwę. Mając pomiar, od otrzymanej wartości odejmujemy 3,5 cala.
Kolejnym ważnym aspektem jest materiał, z którego została wykonana. Najczęściej używane są cięciwy tworzone z włókien syntetycznych. Dużą popularnością cieszą się włókna dakronowe, dyneema, HMPE, vectran i kevlar. Wybierając włókna, warto ocenić ich wytrzymałość. Oprócz materiału wpływ na tę cechę ma liczba włókien. W przypadku włókien dakronowych optymalną wytrzymałość zapewnia cięciwa z dwunastoma włóknami. Z kolei od siły naciągnięcia (LBS) zależy ilość nitek. Wyższy LBS wpływa na większą liczbę nitek – 12 dla LBS od 35 do 45 oraz 14 nitek dla LBS od 45 do 55.
Cięciwa do łuku
Odpowiednio dobrana cięciwa do łuku zapewnia komfortowe działanie sprzętu. Wytrzymałe i odporne na uszkodzenia włókna syntetyczne nie pękają podczas wystrzału. Osobom początkującym nie zaleca się samodzielnego doboru i wykonania cięciwy. Dlatego, taka osoba przed zakupem powinna zapoznać się z opisem producenta łuku. Najczęściej znajdują się tam informacje o tym, jakie cięciwy są polecane do zakupionego modelu.
Wielu miłośników łucznictwa samodzielnie przygotowuje własne cięciwy. W tym celu stosują dwie popularne metody tworzenia włókien. Pierwszą jest ręczne skręcanie włókien w obie strony, a druga odbywa się przy pomocy maszynki.
Cięciwa do kuszy
Cięciwa do kuszy naciągana jest ręcznie lub za pomocą narzędzi pomocniczych, takich jak korba lub lewar. W przeciwieństwie do łuku wystrzał z kuszy możemy wstrzymać. Konstrukcja sprzętu umożliwia odłożenie w czasie wystrzału, a strzelec nie męczy się utrzymywaniem napiętej cięciwy. Mechanizm uwalniający cięciwę nazywany jest orzechem. W Polsce posiadanie kuszy wymaga zezwolenia.
Podobnie, jak w przypadku łuku, wybierając cięciwę, warto stawiać na wytrzymałe włókna syntetyczne. Taką zapewniają włókna dakronowe, dyneema, kevlar, vectran i HMPE.
Cięciwa w hamaku – do czego służy?
Cięciwa w hamaku jest to linka, która łączy końce hamaka. Ułatwia jego rozwieszenie oraz umożliwia odpowiednią regulację stopnia jego naprężenia. Takie rozwiązanie zapewnia optymalną wygodę podczas leżenia oraz pomaga ocenić poprawność rozwieszenia. Używając cięciwy o ustalonej długości, za każdym razem zawieszając hamak, otrzymamy ten sam sposób zawieszenia i to niezależnie od odległości między drzewami. Cięciwa pozwala ocenić, w którym momencie regulacja uzyskała odpowiedni stopień – długość należy regulować, aż cięciwa będzie lekko napięta. Stosowanie linki odciążają hamak, tym samym wydłużając jego żywotność.
Komentarze (0)